Viviane Reding - Τα παιχνίδια με τη διάσπαση και ο... χρησμός

Οι λέξεις «λειτουργικός» και «δομικός» δεν είναι συνώνυμες και όταν η Viviane Reding χρησιμοποίησε τη φράση «λειτουργικός διαχωρισμός» αναφερόμενη στην πιθανή διάσπαση των παλιών τηλεπικοινωνιακών μονοπωλίων, αρκετοί στην αίθουσα που διεξάγεται το συνέδριο της ΕΕΤΤ για τα ευρυζωνικά δίκτυα χαμογέλασαν με νόημα.

Στα πηγαδάκια, έξω από την αίθουσα, η εκτίμηση ήταν πως η επίτροπος αυτή την φορά ήταν πιο ήπια σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Στις προηγούμενες ομιλίες της μιλούσε με κάθε ευκαιρία υπέρ του «δομικού διαχωρισμού», δηλαδή της βίαιης διάσπασης των incumbents (όπως ο ΟΤΕ) σε εταιρείες υποδομών που λίγο ως πολύ θα βρίσκονται υπό δημόσιο έλεγχο και εταιρείες υπηρεσιών που θα ανταγωνίζονται επί ίσοις όρους τους εναλλακτικούς παρόχους. Υπήρχε και η άποψη πως η Reding διατυπώνει διάφορα σενάρια στο κατά περίπτωση κοινό της προκειμένου να αξιολογήσει τις αντιδράσεις. Πολλοί όμως έλεγαν πως όταν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε. διεμήνυσαν στις Βρυξέλες πως ούτε που θέλουν να σκέφτονται το ενδεχόμενο του δομικού διαχωρισμού η επίτροπος αναγκάστηκε να ξανασκεφτεί τις απόψεις της.

Η επίτροπος, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, δεν έχει και τόσο άδικο. Σε μεγάλο βαθμό τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα αναπτύχθηκαν από τα παλαιά μονοπώλια στην προ ανταγωνισμού εποχή με κρατικά χρήματα. Δεν θα ήταν και τόσο παράδοξο τελικά την εκμετάλλευση των υποδομών να την έχουν δημόσιες επιχειρήσεις. Ομως, υπάρχει ένα ισχυρό πρόβλημα – τι γίνεται με τις υποδομές που αναπτύχθηκαν μετά την απελευθέρωση ή μετά την εισαγωγή των επιχειρήσεων στο Χρηματιστήριο και την απώλεια του κρατικού ελέγχου; Στην περίπτωση της Deutsche Telekom για παράδειγμα που αναπτύσσει δίκτυο VDSL τι θα συμβεί; Υπάρχει και το θέμα της διατήρησης της ποιότητας στα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, ένα διόλου αδιάφορο ζήτημα αν σκεφτεί κανείς τις επιδόσεις του ελληνικού κράτους στη συντήρηση των υποδομών γενικότερα.

Σχετικά, η ίδια η Reding έδωσε μια σιβυλλική διευκρίνιση και μια χρήσιμη πληροφορία από το βήμα. Ο «χρησμός» ήταν ότι ο λειτουργικός διαχωρισμός θα είναι ένα μέτρο που θα αποφασίζεται, ως έσχατη λύση, από τη ρυθμιστική αρχή κάθε χώρας (της ΕΕΤΤ στην Ελλάδα) στην περίπτωση που δεν υπάρχει ανταγωνισμός στις υποδομές. Τίποτε το παράξενο ως εδώ, όμως σε μια αποστροφή του λόγου της και αναφερόμενη στο θέμα της περιαγωγής παρατήρησε ότι η «Ε.Ε. έχει μια κεντρική ρυθμιστική αρχή και αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Δήλωση που δεν απέχει και πολύ από το λουδοβίκειο «εγώ είμαι το κράτος»... Οσο για την πληροφορία, τον ερχόμενο Οκτώβριο η επίτροπος θα παρουσιάσει τις προτάσεις της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις τηλεπικοινωνίες.